라틴어 문장 검색

lanea id est infula;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4871)
Qua re Coracem istum veterem patiamur nos quidem pullos suos excludere in nido, qui evolent clamatores odiosi ac molesti, Pamphilumque nescio quem sinamus in infulis tantam rem tamquam puerilis delicias aliquas depingere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 81:1)
Infulis stabant sacri Phrygioque cultu gemina nati pignora Lauconte.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:21)
nomina fama tenet, protinus inmitem Triviae ducuntur ad aram, evincti geminas ad sua terga manus, spargit aqua captos lustrali Graia sacerdos, ambiat ut fulvas infula longa comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 236)
"genus hoc hominum tremit infula et omne pulvinar divum, lotus procul absit et unctus;"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3153)
interea dum torta vagos ligat infula crines fatalesque adolet prunas innupta sacerdos, fertur per medias ut publica pompa plateas pilento residens molli, seque ore retecto inputat attonitae virgo spectabilis urbi.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2375)
nec te tua plurima, Panthu, labentem pietas nec Apollinis infula texit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 17:16)
Nec procul Haemonides, Phoebi Triviaeque sacerdos, infula cui sacra redimibat tempora vitta, totus conlucens veste atque insignibus armis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 22:16)
Saepe in honore deum medio stans hostia ad aram lanea dum nivea circumdatur infula vitta, inter cunctantis cecidit moribunda ministros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 20:3)
hae litterae, non dico apud bonos, sed apud mediocriter malos, infularum loco sunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 14 11:2)
Dicet aliquis nunc me vocare ad pilleum servos et dominos de fastigio suo deicere, quod dixi:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 47 18:1)
Sed cur sacratas deripis capiti infulas?
(세네카, 아가멤논 12:7)
qui vero adversus saevissimos casus se extollit et ea mala, quibus alii opprimuntur, evertit, ipsas miserias infularum loco habet, quando ita adfecti sumus, ut nihil aeque magnam apud nos admirationem occupet quam homo fortiter miser.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 96:3)
Deinde circuivit totam faciem infula absque oculis, ut non videretur masculus sed speciosa virgo.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 18. Septimi sapientis prima historia: Juvenis femina 1:12)
infula laurus erat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 171)

SEARCH

MENU NAVIGATION